تک نگاری جدید درباره زندگی و کار یک نقاش برجسته اکسپرسیونیست انتزاعی، که اکنون به عنوان یکی از مهمترین زنان هنرمند قرن بیستم ظهور کرده است.
این مونوگراف همراه با اولین بازنگری اروپایی از کار لی کراسنر (1908-1984) است. یکی از اکسپرسیونیست های انتزاعی اصلی، اهمیت کراسنر برای مدت طولانی با ازدواج او با جکسون پولاک تحت الشعاع قرار گرفته است. در واقع، مرگ او در سال 1956 نشانگر رنسانس او به عنوان یک هنرمند بود.
در طول بیش از پنج دهه، کراسنر به طور مداوم تمرین خود را مورد بررسی قرار داد و دوباره اختراع کرد و به کار او انرژی و تأثیر فوق العاده ای بخشید. دستاوردهای او در اواخر عمرش شناخته شد و در سال 1984 یکی از معدود زنان هنرمندی شد که نمایشگاه انفرادی در MoMA برگزار شد. همانطور که کراسنر در مورد شناخت دیرهنگام خود به طعنه گفت: "من یک زن، یهودی، یک بیوه، یک نقاش لعنتی خوب، متشکرم و کمی بیش از حد مستقل بودم".
این جلد مجموعه‌ای برجسته از مهمترین نقاشی‌ها، کلاژها و طراحی‌های او را به نمایش می‌گذارد که با عکاسی از دوره پس از جنگ، یک گاه‌شماری مصور، و شامل مصاحبه‌ای منتشر نشده با زندگی‌نامه‌نویسش گیل لوین است. با ردیابی تکامل او به عنوان یک هنرمند - از اولین پرتره های سلفی او تا مجموعه های تحسین شده "تصویر کوچک"، از کلاژهای دهه 1950 او تا بوم های نقاشی حماسی - این کتاب برداشت واضحی از یکی از سرسخت ترین زنان هنرمند قرن بیستم ارائه می دهد. کار و زندگی او امروز بیش از هر زمان دیگری مرتبط است.
