این کتاب به بررسی نقش و سهم هنر، موسیقی و فیلم در ایجاد صلح و آشتی می‌پردازد، و رویکردی متمایز در اشکال مختلف هنر در ایجاد صلح در طیف گسترده‌ای از موقعیت‌های درگیری، به‌ویژه در زمینه‌های متکثر مذهبی ارائه می‌کند. دیدگاهی جامع در مورد این موضوع در اختیار خوانندگان قرار می دهد. مشارکت کنندگان متشکل از دانشمندان و هنرمندان برجسته ای هستند که به بررسی دیدگاه ها و بحث های نظری، حرفه ای و عملی می پردازند و به سه سؤال اصلی پژوهشی می پردازند که مبنای نظری این پروژه را تشکیل می دهند: «اشکال خاصی از هنر به چه طریقی باعث تقویت صلح در موقعیت‌های درگیری شده‌اند؟»، «چگونه فرم‌های هنری به نمایش عمومی و بیان یک زمینه اجتماعی-سیاسی خاص تبدیل می‌شوند؟»، و «هنرها به چه شیوه‌ای نقش مهمی را ایفا کرده‌اند؟ نقش کاتالیزور برای ایجاد صلح، و اگر نه، چرا که نه؟
این جلد نشان می‌دهد که هنر در موقعیت‌های تعارض و پس از مناقشه به سه روش اصلی کمک می‌کند: دگرگونی در سطح فردی. ایجاد صلح بین جوامع؛ و ایجاد پل عدالت و صلح برای آشتی پایدار.
