صدای میشل شیون برای اولین بار به زبان فرانسوی در سال 1998 منتشر شد، در سال 2010 بازبینی شد و برای اولین بار در اینجا به زبان انگلیسی ظاهر شد، به پرسش‌های فلسفی، تفسیری و عملی می‌پردازد که از برخورد ما با صدا مطلع می‌شود. شیون در نظر دارد که چگونه نهادهای فرهنگی برخی صداها را بالاتر از سایرین قرار می‌دهند و چگونه تمایزات جعلی بین نویز و صدا راه‌هایی را که ما صداهای خاص را می‌شنویم و ارزش قائل می‌شویم هدایت می‌کند. او گرایش سرسختانه به درک صداها در ارتباط با منابع آنها را نقد می کند و از شنیدن-گوش دادن "آکوستاتیک" بدون دسترسی بصری به علت صدا حمایت می کند تا خود را از عادات و تعصبات شنیداری جدا کنیم. با این حال، صدا را نمی توان بیش از آنچه در علوم آکوستیک و فیزیولوژی محصور شده است به پدیده های ادراکی صرف تقلیل داد. همانطور که Chion به ما یادآوری می‌کند و به کاوش عمیق می‌پردازد، طیف وسیعی از عوامل زبانی، حسی، فرهنگی، نهادی، و رسانه‌ها و فناوری‌های خاص با تجارب صوتی تعامل دارند و آن‌ها را شکل می‌دهند. با بازجویی از این فعل و انفعالات، Chion ما را تحریک می‌کند تا به این فکر کنیم که چگونه می‌توانیم گوش‌هایمان را به روی صداهای جدید باز کنیم، شنوندگان ظریف‌تر و آگاه‌تر شویم و پیوندهای بین نحوه شنیدن و آنچه انجام می‌دهیم را به طور کامل‌تر درک کنیم.