همانطور که میشل فوکو، فیلسوف و نظریه‌پرداز اجتماعی فرانسوی این مفهوم را تعریف کرد، «بیوپولیتیک» بسط کنترل دولت بر هر دو بدن فیزیکی و سیاسی یک جمعیت است. زیست سیاسی شاعرانه تلاشی مثبت برای توضیح و نشان دادن این است که چگونه می توان اثرات و تأثیرات اغلب مخرب ساختارهای قدرت زیست سیاسی را نه تنها به صورت انتقادی، بلکه شاعرانه در هنر و علوم انسانی تجزیه کرد: در معماری، هنر، ادبیات، زبان های مدرن، مطالعات اجرا، فیلم و فلسفه این یک پاسخ میان رشته ای به بحران جهانی معاصر از تعارضات جامعه، رفاه اجتماعی و محیطی است. این کتاب ابتکاری که در سه بخش - بدن‌ها و تخیل‌های زیست‌سیاسی، صداها و بدن‌ها، و آشفتگی‌های اجتماعی و محیطی - ساختار یافته است، شعرهای نمایشی و بصری را با نظریه انتقادی و فلسفه فمینیستی ترکیب می‌کند. این عبارات پیچیده زندگی فیزیکی و روانی ما را از طریق مصنوعات، بدن، گفتگو، تصویر، نصب و کلمه بررسی می کند.