تزیین سطوح همواره در معماری اسلامی نقش اساسی داشته است. از آنجایی که نمایش انسان در بناهای مذهبی اسلامی ممنوع است، طراحان از موزاییک، گچ کاری، آجرکاری و سرامیک و استفاده شدید از رنگ درخشان برای رسیدن به ارتفاعات بی نظیری از بیان استفاده کردند. این بعد زینتی معماری اسلامی است که در این حجم باشکوه مورد بررسی قرار می گیرد. تزیینات و تزیینات در معماری اسلامی به جای محدود کردن خود به یک دیدگاه منحصراً تاریخی یا زمانی، چهار رویکرد متوالی به موضوع خود ارائه می دهد. بخش اول مروری بر معماری اسلامی ارائه می‌دهد و در مورد تنوع زیادی که در آن وجود دارد بحث می‌کند. بخش دوم که منحصراً به تکنیک ها می پردازد، مصالحی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین تخصص سازندگان و هنرمندان تزئینی مسلمان را مورد توجه قرار می دهد و بخش سوم به بررسی مضامین در تزیینات اسلامی می پردازد. بخش چهارم زیبایی شناسی را مورد بحث قرار می دهد و رابطه بین ساختمان ها - سازه ها یا اجزای معماری آنها - و پوشش های تزئینی آنها را مورد مطالعه قرار می دهد. هر یک از این موضوعات از طریق تعدادی نمونه برجسته و سپس از طریق بناهای تاریخی قابل مقایسه از سراسر جهان اسلام ارائه شده است. برای هر کسی که از شگفتی های بزرگی مانند تاج محل و الحمرا رنج می برد، و برای همه علاقه مندان به جهان اسلام، این نشریه فاخر ضروری خواهد بود.