نقاش دربار فیلیپ چهارم پادشاه اسپانیا، دیگو رودریگز د سیلوا ای ولاسکز (ژوئن 1599 - 6 اوت 1660) نه تنها یکی از برجسته ترین استادان عصر طلایی اسپانیا است، بلکه یکی از مشهورترین استادان در تمام تاریخ هنر غرب است. مونه و رنوار، کورو و کوربه، دگا و دالی همگی از تأثیر او استقبال کردند. پیکاسو چنان از شاهکار خود Las Meninas الهام گرفت که 44 گونه از آن را نقاشی کرد. اهمیت ولاسکز به‌ویژه در رویکرد طبیعت‌گرایانه‌اش، بر خلاف شیوه ایده‌آلی‌شده‌ای که در عصر او در همه جا حاضر بود، یافت می‌شود. آثار اولیه شامل «بودگون»های متعدد، صحنه‌های ژانری از زندگی روزمره در اوایل قرن هفدهم اسپانیا بود که در آن تن‌ها و بافت‌های گرم و غنی، معمولی‌ترین سوژه‌ها و چهره‌های متواضعانه را نشان می‌دادند، مانند تخم‌مرغ‌های سرخ کردنی پیرزن. بعداً، پرتره او برای دربار سلطنتی همان طبیعت گرایی را به بالاترین رده های جامعه آورد و تغییری عمیق در تصویر سلطنتی با ژست های ملایم تر و آرام تر نشان داد که به سوژه هایش گرما و شخصیت انسانی به اندازه احساس عظمت می بخشید. . مشهورترین اثر ولاسکز، Las Meninas، نیز در دربار سلطنتی نقاشی شده است، اما در ترکیب معمایی آن، سؤالات گسترده تری را در مورد واقعیت و توهم و رابطه بین نقاش، نقاشی و بیننده مطرح می کند. این نسخه جدید TASCHEN Basic Art 2.0 Velázquez را از طریق آثار کلیدی در سراسر دوران حرفه ای خود معرفی می کند. از صحنه‌های ژانر متواضع گرفته تا پرتره‌های سلطنتی، برهنه نفیس Rokeby Venus و Las Meninas همیشه اسرارآمیز، توجه استثنایی او به ترکیب‌بندی، مدیریت استادانه لحن، و تأثیر قابل توجه او را به عنوان به قول مانه، «بزرگ‌ترین نقاش» بررسی می‌کنیم.