در طلوع عصر خودرو، تمایل آمریکایی ها به هوس سرگردانی موج جدیدی از کارآفرینان مبتکر را برانگیخت تا به این شیوه جدید حمل و نقل پاسخ دهند. از دهه 1920، ساختمان های جذابی ظاهر شدند که رانندگان رهگذر را برای خوردن تنقلات، آذوقه، سوغاتی یا یک وعده غذایی سریع جذب می کردند. نهاد معماری آن روز این ساختمان های کنار جاده را به عنوان "هیولا" رد کرد. با این حال، آنها به ویژه در امتداد کمربند آفتابی آمریکا و به ویژه در کالیفرنیای جنوبی شکوفا شدند، زیرا مالکان انگیزه های خلاقانه خود را در قالب ساخت و سازهای غول پیکر و عجیب و غریب - از جغدها، عروسک ها، خوک ها، و کشتی ها گرفته تا قهوه جوش ها و میوه ها- به کار گرفتند. نیت نمادین آن‌ها بی‌معنا بود، اما تاریخ آنها را به حاشیه راند. اما، در طول 40 سال گذشته، ناهنجاری‌های معماری کالیفرنیا یکپارچگی خود را بازیافته‌اند و اکنون در این مجموعه تازه تجدیدنظر شده ساختمان‌ها، کالیفرنیا دیوانه، جشن گرفته می‌شوند. پر از بهترین نمونه‌های این ژانر معماری، دیوانه کالیفرنیا شامل مقالاتی است که به بررسی تأثیراتی می‌پردازد که جنبش معماری نوپا را تقویت کرده است، و همچنین شناسایی مناظر و نگرش‌های نامتعارف در کنار جاده‌های لس آنجلس و هالیوود که به این ساختمان‌ها امکان شکوفایی فراوان را می‌دهد. علاوه بر این، کالیفرنیا دیوانه مقاله قطعی دیوید گبهارد را به نمایش می گذارد که تقریبا چهل سال پیش این جنبش بومی را تعریف کرد. مفهوم کالیفرنیا Crazy گسترش یافته است تا معماری داخلی، تابلوهای عجیب و غریب، و خودرو را به عنوان یک شی خیالی در بر گیرد.