روی لیختنشتاین، نقاش آمریکایی (1923-1997) پیشگام عصر جدیدی در هنر آمریکا بود، و در اواخر دهه 1950 نیویورک به صحنه ای تحت سلطه اکسپرسیونیسم انتزاعی راه یافت و واژگان هنری جدیدی را برای عصر جدید تعریف کرد.
لیختنشتاین با استفاده پیشگامانه خود از تکنیک های تولید صنعتی و تصاویر پیش پا افتاده و معمولی مانند کارتون ها، کمیک استریپ ها و تبلیغات، به معاصرانی مانند اندی وارهول و جیمز روزنکویست پیوست تا رسانه های جمعی و فرهنگ مصرف کننده آمریکایی را منعکس و طنز کند. آثاری مانند نگاه، میکی! (1961)، Drowning Girl (1963) و Whaam! (1963) تکنیک‌های تولید انبوه، به‌ویژه چاپ نقطه‌ای Ben-Day را برای ایجاد جلوه‌های دمنده و سبک پیکسل‌شده «نقطه» به کار گرفت، که لیختنشتاین با آن مترادف شده است.
این کتاب مروری اساسی بر زندگی حرفه‌ای لیختنشتاین ارائه می‌کند، و اولین اظهارات پاپ او را تا پاسخ‌های «قلم مو» بعدی به اکسپرسیونیسم انتزاعی و بازتفسیرهای شاهکارهای مدرن دنبال می‌کند. ما به موقعیت پیشرو او در مدرنیسم اواسط قرن، و روش‌هایی که آثار او در نقد و وقایع آمریکای قرن بیستم می‌پردازند، نگاه می‌کنیم.
