یک قهرمان واقعی مردمی در آمریکای لاتین و مهمترین هنرمند مکزیک - همراه با همسرش، نقاش فریدا کالو دیگو ریورا (1886-1957) زندگی پرشور خود را وقف هنر و کمونیسم کردند. پس از گذراندن دهه 1910 در اروپا، جایی که او خود را با هنرمندان دیگر احاطه کرد و جنبش کوبیسم را پذیرفت، به مکزیک بازگشت و شروع به نقاشی دیواری های بزرگی کرد که بیشتر به خاطر آنها مشهور است. او در نقاشی های دیواری خود به مسائل اجتماعی و سیاسی مربوط به طبقه کارگر می پردازد و جایگاه پیامبری را در میان دهقانان مکزیک برای او به ارمغان می آورد. او برای خلق آثاری در خارج از کشور دعوت شد، به ویژه در ایالات متحده، جایی که او با به تصویر کشیدن لنین در نقاشی دیواری خود برای مرکز راکفلر در شهر نیویورک جنجال برانگیخت (نقاشی دیواری قبل از اتمام از بین رفت). قابل توجه ترین اثر ریورا، صنعت دیترویت در سال 1932 است، گروهی متشکل از 27 نقاشی دیواری در موسسه هنر دیترویت در میشیگان.

این جلد دارای جزئیات متعدد در مقیاس بزرگ از نقاشی های دیواری است، که اجازه می دهد اجزای مختلف و ظرافت های آنها را از نزدیک بررسی کنیم. علاوه بر نقاشی‌های دیواری، مجموعه وسیعی از نقاشی‌ها، عکس‌های قدیمی، اسناد و طراحی‌های مجموعه‌های عمومی و خصوصی در سراسر جهان وجود دارد که مکان بسیاری از آنها قبلاً برای محققان ناشناخته بود و گنجاندن آنها در اینجا به لطف شدیدترین تحقیقات انجام شده است. در مورد کار ریورا از زمان مرگ او. متون شامل بیوگرافی مصور و مقالاتی از مورخان برجسته هنر است که تفسیرهایی از هر نقاشی دیواری ارائه می‌کنند. نمی توان خواستار مطالعه جامع تری از آثار ریورا شد. سرانجام کار او موضوع گذشته‌نگر گسترده‌ای است که شایسته آن است.