آلوار آلتو (1898-1976) یک نشانه مدرنیسم منحصر به فرد ایجاد کرد. او تحت تأثیر چشم انداز و استقلال سیاسی زادگاهش فنلاند، ساختمان های منحنی را طراحی کرد که کاملاً از طرح های شیک، مکانیکی و هندسی بسیاری از شیوه های اروپایی معاصر که مشخصه آن بود جدا بود.
سازه‌های ارگانیک آلتو، خواه یک کلیسا، یک ویلا، سونا یا کتابخانه عمومی، به جای گچ و فولاد با آجر و چوب، اغلب دارای اشکال موج‌دار و موج‌مانند هستند که در صندلی، ظروف شیشه‌ای و لامپ او نیز ظاهر می‌شوند. طرح ها. آلتو که به جزئیات پایبند بود، بر انسانی بودن کار خود تأکید کرد و گفت: «معماری مدرن به معنای استفاده از مصالح جدید نابالغ نیست. نکته اصلی کار با مواد به سمت خط انسانی تر است
بسیاری از ساختمان‌های عمومی آلتو مانند تالار شهر سایناتسالو، سالن سخنرانی در دانشگاه فنی اوتانیمی، موسسه حقوق بازنشستگی ملی هلسینکی و خانه فرهنگ هلسینکی ممکن است به عنوان نشانه‌های روانی و فیزیکی در بازسازی فنلاند پس از ویرانی‌های جنگ دیده شوند.
