پس از اینکه اگون شیله (1890-1918) خود را از زیر سایه مربی و الگویش گوستاو کلیمت رها کرد، تنها ده سال فرصت داشت تا قبل از آنفولانزای اسپانیایی جانش را بگیرد تا سبک خاص خود را در تاریخ مدرنیته ثبت کند. از آنجایی که یک کودک نابغه کاملاً از نبوغ خود آگاه است و یک تحریک کننده پرشور بود، این یک چالش بزرگ نبود.

آثار شیله از صداقت وحشیانه ای صحبت می کرد، صداقتی که جامعه وین را ناراحت و غیرقابل برگشت تغییر می داد. اگرچه آثار او بعداً به عنوان "منحط" بدنام شدند و برای مدتی تقریباً به کلی فراموش شدند، آنها بر نسل‌های هنرمندان - از گونتر بروس و فرانسیس بیکن گرفته تا تریسی امین - تأثیر گذاشتند. امروز، آثار او که در آن زمان اشتباه درک شده بود، همچنان به قیمت های گزاف در بازار هنر بین المللی به فروش می رسد. این تک نگاری نقاشی ها و طراحی هایی را نشان می دهد که آخرین دهه بارور زندگی شیله را بازبینی می کند. این آثار با مقالاتی در معرفی زندگی و آثار او، قرار دادن استاد اتریشی در چارچوب اکسپرسیونیسم اروپایی و ترسیم میراث خارق العاده او همراه است