در کار جوزف مالورد ویلیام ترنر (1775-1851) تأثیری شبیه به دستیابی ناگهانی بینایی نهفته است. مناظر و مناظر دریای او با چنان نور و رنگ مهیبی چشم را می سوزاند، با چنان نیروی عنصری که گویی خود خورشید از قاب می درخشد. ترنر که به درستی به عنوان «نقاش نور» شناخته می‌شود، در کارهای چاپی، آبرنگ و روغن کار می‌کرد تا مناظر را از صحنه‌های متفکرانه آرام به تصاویری پر از زندگی تبدیل کند. او کار خود را به رودخانه تیمز و دریا لنگر انداخت، اما در بافت تاریخی انقلاب صنعتی، قایق‌ها، قطارها و سایر نشانگرهای فعالیت انسانی را نیز با هم ادغام کرد، که نیروی زمینی تمدن را در مقابل نیروهای طبیعت قرار می‌دهد. این کتاب کارنامه درخشان و گسترده ترنر را پوشش می دهد تا هنرمندی را معرفی کند که ژانر سنتی را با مدرنیسم رادیکال ترکیب کرده است.