آمدئو مودیلیانی (1884-1920) در قصیدههای بیپایان فرم زنانه، بدنهای کشیده، چشمهای بادامی و نام خود را در تاریخ هنر دنبال کرد. سوژههای زن بیحوصله او به همان اندازه که حیرتانگیز هستند، فوراً قابل تشخیص هستند. فیگوراسیون منحصر به فرد مودیلیانی با ایده شخصی او در مورد زیبایی مطابقت داشت، اما از تأثیرات بصری متنوعی از جمله کوبیسم معاصر، کنده کاری های آفریقایی، مجسمه های کامبوجی و نقاشی قرن سیزدهم از زادگاهش ایتالیا بهره برد.
ین کتاب با آثار کلیدی از کارنامه بسیار فردگرایانه او، کارنامه کوتاه اما مورد احترام مودیلیانی را در قلب کانون مدرنیسم اولیه پاریس معرفی می کند.