میکل آنژ مریسی دا کاراواجو (1571-1610) اگرچه به دلیل استفاده دراماتیک از رنگ، نور و سایه شهرت داشت، اما بیش از هر چیز طبیعت گرایی مرزشکنی کاراواجو بود که نام او را در تاریخ هنر ثبت کرد. این کتاب بیش از 50 اثر از مشهورترین و انقلابی‌ترین آثار کاراواجو را گرد هم می‌آورد تا چگونگی و چرایی این هنرمند را مهم‌ترین نقاش دوره باروک اولیه و یکی از تأثیرات تعیین‌کننده تاریخ هنر بداند که بدون او ریبرا، ورمیر، رامبراند. ، دلاکروا، کوربه و مانه هرگز نمی توانستند آنطور که آنها نقاشی کردند.
