اولین کتاب اختصاص یافته به خودنگاره های پیکاسو، که بسیاری از آنها در مجموعه های خصوصی نگهداری می شوند و برای اولین بار در اینجا منتشر می شوند. درباره زندگی و هنر پیکاسو بسیار گفته و نوشته شده است، اما تا به حال خودنگاره های او هرگز در یک کتاب مورد مطالعه و ارائه قرار نگرفته است، شاید به این دلیل که این هنرمند همیشه شک و تردیدهای زیادی را در مورد آثارش به وجود می آورد. با این حال، شکی وجود ندارد که پیکاسو بی وقفه خود را، چه در طرحی با مداد بریده بریده، چه به صورت شکوفایی در انتهای نامه و چه بر روی بوم نقاشی غول پیکر نمایش می داد. به پیشنهاد ژاکلین، بیوه پیکاسو، پاسکال بونافو، مورخ برجسته هنر، بیش از چهل سال پیش شروع به تحقیق در مورد خودنگاره های پیکاسو کرد. این کتاب به دقت تحقیق شده ثمرات پروژه چند دهه او را ارائه می دهد. از اولین نقاشی منتسب در سال 1894 به عنوان یک پسر سیزده ساله، تا آخرین سلف پرتره پیکاسو در سال 1972، یک سال قبل از مرگش، بونافوکس سیر تحول زندگی و هنر این هنرمند را ترسیم می کند. اینجا پیکاسو به عنوان یک دانش آموز است. به عنوان یک بوهمی جوان؛ هنرمندی پرشور در پاریس؛ به عنوان هارلکین؛ به عنوان عاشق، شوهر و پدر؛ و سرانجام، به عنوان پیرمردی که با مرگ و میر خود روبرو می شود. این کتاب شامل حدود 170 طراحی، نقاشی و عکس است، برخی از مجموعه‌های خصوصی و قبلاً منتشر نشده‌اند، که برای اولین بار خودنگاره‌های منتسب به این نابغه هنر قرن بیستم را گرد هم می‌آورد.