از زمان اتمام آن در سال 1955، «شب و مه» آلن رنه (Nuit et Brouillard) یکی از مهم ترین فیلم های مقابله با فاجعه و جنایات دوران نازی ها محسوب می شود. اما آیا این فیلمی درباره هولوکاست بود که نسل کشی نژادپرستانه را به رسمیت شناخت؟ یا آیا این فیلم در مورد هولوکاست آنطور که امروز می شناسیم نبود، بلکه پاسخی سیاسی و زیباشناختی به آنچه دیوید روست، زندانی سیاسی فرانسوی اهل بوخنوالد، در بازگشت خود در سال 1945 به عنوان «جهان متمرکز» معرفی کرد که اکنون بالفعل شده و ممکن است آزاد شود. طاعون توتالیتر آن در هر زمان و هر کجا؟ این فیلم چه نوع خاطره ای ایجاد می کند تا ما را از ادامه حضور این جهان متمرکز آگاه کند؟ این مجموعه بین‌المللی فیلم معیار رنس را از نظر زمینه سیاسی و تاریخی بازنمایی اردوگاه‌ها و سایر نمونه‌های تمرکز در سینمای معاصر دوباره بررسی می‌کند. سینمای متمرکز از طریق طیفی از خوانش‌های انتقادی، زیبایی‌شناسی سینمایی مقاومت سیاسی را نه در برابر هولوکاست، بلکه به تازگی سیاسی قدرت مطلق که توسط سیستم تمرکز و حمله آن به شرایط انسانی بازنمایی می‌شود، بررسی می‌کند.