هیچ هنرمندی، به جز جی ام دبلیو ترنر، به اندازه کلود مونه (۱۹۲۶-۱۸۴۰) تلاش نکرد تا نور خود را بر روی بوم ثبت کند. از بین همه امپرسیونیست ها، این مردی بود که سزان به او می گفت: «فقط یک چشم، اما خدای من چه چشمی!» که به اصل وفاداری مطلق به حس بصری وفادار ماند و مستقیماً از شیء نقاشی می کرد. می توان گفت که مونه امکانات رنگ را دوباره اختراع کرد. آثاری که مونه در طول عمر طولانی‌اش خلق کرد، چه از طریق علاقه اولیه او به چاپ ژاپنی، چه از طریق دوران سربازی او در نور خیره‌کننده الجزایر یا آشنایی شخصی او با نقاشان اصلی اواخر قرن نوزدهم باشد. ما هم جهان طبیعی و هم پدیده های همراه آن را درک می کنیم. نقطه اوج کاوش‌های او سری متاخر نیلوفرهای آبی بود که در باغ خود در گیورنی نقاشی شده بود، که در رویکردشان به بی‌شکل بودن تقریباً کامل، واقعاً خاستگاه هنر انتزاعی هستند. این بیوگرافی عدالت کامل را در مورد این هنرمند برجسته و عمیقاً تأثیرگذار انجام می دهد و بازتولیدهای متعدد و عکس های بایگانی را در کنار یک تفسیر دقیق و روشنگر ارائه می دهد.