بیش از یک قرن پس از مرگش، هنرمند وینی گوستاو کلیمت (1862-1918) هنوز با اروتیسم بی‌هیجان، سطوح خیره‌کننده، و آزمایش‌های هنری خود مبهوت است. این مونوگراف همه آثار اصلی کلیمت را در کنار تفسیر تاریخی هنری معتبر و دسترسی ممتاز به آرشیو هنرمند جمع‌آوری می‌کند. این کتاب با تصویرسازی با کیفیت بالا، از جمله عکاسی جدید از استوکلت فریز، نقش برجسته‌اش را در جنبش جدایی‌طلبی از 189، دنبال می‌کند. رندر صریح او از بدن زن، و «فاز طلایی» درخشان او، زمانی که ورق طلا لحن و بافتی درخشان را به آثار محبوبی چون «بوسه» و «پرتره آدل بلوخ-بائر اول»، که با نام «زن طلایی» نیز شناخته می‌شود، به ارمغان آورد. این مونوگراف با گسترش و تنظیم دقیق جزئیات، مجموعه‌ای از محرک‌های ژاپنی، بیزانسی و تمثیلی را دنبال می‌کند که دیدگاه‌های مسطح کلیمت، واژگان نمادین و بافت‌های موزاییکی‌مانند او را نشان می‌دهد. این کتاب با تکیه بر منتقدان و صداهای معاصر، استقبال قطبی شده دنیای هنر از تصاویر کلیمت را به همان اندازه که مسیر سبکی خودش را بررسی می‌کند. از نقاشی منظره تا آثار اروتیک گرفته تا سقف بحث‌برانگیز تالار بزرگ دانشگاه وین، ما می‌بینیم که چگونه ترکیب سنت و جسارت کلیمت مطبوعات را تقسیم کرد و عده‌ای به عنوان یک پورنوگرافی آن را مورد انتقاد قرار دادند و دیگران از آن به عنوان یک استاد مدرن استقبال کردند.