در میان زنان هنرمندی که از تاریخ هنر فراتر رفته اند، هیچ یک مانند فریدا کالو نقاش مکزیکی (1907-1954) جهشی شهاب سنگی نداشتند. چهره بی‌گمان او، که در بیش از پنجاه سلف پرتره خارق‌العاده به تصویر کشیده شده است، توسط نسل‌ها تحسین شده است. آنها همراه با صدها عکس گرفته شده توسط هنرمندان برجسته ای مانند مانوئل و لولا آلوارز براوو، نیکولاس مورای و مارتین مونکاچی، فریدا کالو را به نمادی از هنر قرن بیستم تبدیل کردند. فریدا پس از تصادف در اوایل جوانی، نقاش شد. ازدواج او با دیگو ریورا در سال 1929 او را نه تنها در رنسانس فرهنگی مکزیک، بلکه در ایالات متحده نیز در صدر صحنه هنری قرار داد. آثار او مورد ستایش شاعر آندره برتون قرار گرفت که این نقاش مکزیکی را به صفوف سوررئالیسم بین‌المللی اضافه کرد و آثارش را در پاریس در سال 1939 به نمایش گذاشت تا پیکاسو، کاندینسکی و دوشان را تحسین کنند. مجموعه ای از نقاشی ها، صفحاتی از دفتر خاطرات شخصی او، و یک بیوگرافی مصور گسترده شامل عکس هایی از فریدا، دیگو، و کازا آزول، خانه فریدا و مرکز جهان او. این کتاب به خوانندگان اجازه می دهد تا نقاشی های فریدا کالو را مانند قبل تحسین کنند. از جمله عکس های با جزئیات بی سابقه و عکس های معروف. این مجموعه قطعاتی را در مجموعه‌های خصوصی ارائه می‌کند و آثاری را که قبلا گم شده‌اند یا بیش از 80 سال است که به نمایش گذاشته نشده‌اند، بازتولید می‌کند.