«با مقدمه ای از رزماری اودی.
کارگر لندن و فقرای لندن شاهکار تحقیق شخصی و مشاهده اجتماعی است. این روایت کلاسیک از زندگی زیر حاشیه در بزرگترین کلان شهر جهان و تصویری متقاعد کننده از عادات، ذائقه، سرگرمی ها، ظاهر، گفتار، شوخ طبعی، درآمدها و نظرات فقرای زحمتکش در زمان نمایشگاه بزرگ است.
از نظر وسعت، عمق و جزئیات بی‌رقیب است. میهو ما را به ورطه می برد، به دنیایی بدون شغل ثابت که در آن مهارت ها رو به افول است و ناامنی در حال افزایش است، دنیایی از جنایت، فقر و رذیلت، روابط شخصی نامتعارف و خانواده های سیال، دنیایی که نظم از آن غایب است و رفاه دور شده است. درک این محیط مستلزم کنجکاوی، تخیل و نگاه رمان نویس به جزئیات بود و هنری میهو هر سه را در اختیار داشت.
هیچ نویسنده قبلی موفق نشده بود فقرا را از طریق داستان های خود و به قول خودشان معرفی کند و در این اقدام میهو با دیکنز معاصر خود رقابت می کند. یکی از مقامات می نویسد: «گذر از یکی به دیگری»، عبور از کناره های یک خیابان است».
