افسانه ژان میشل باسکیا مثل همیشه قوی است. مترادف با نیویورک در دهه 1980، این هنرمند برای اولین بار در اواخر دهه 1970 با برچسب SAMO ظاهر شد و نظرات تند و تند و اشعار تکه تکه شده را بر روی دیوارهای شهر پخش کرد. او به عنوان بخشی از صحنه زیرزمینی پر رونق هنرهای تجسمی و گرافیتی، هیپ هاپ، پست پانک، و فیلمسازی DIY ظاهر شد که در دنیای هنری پررونق با هم روبرو شدند. باسکیا به‌عنوان یک نقاش با صدای شخصی قوی، به زودی وارد محیط تثبیت شده شد و در گالری‌های سراسر جهان به نمایش گذاشت.
سبک بیان باسکیا بر اساس شکل های خام و کلمات و عبارات یکپارچه بود. آثار او الهام گرفته از مجموعه بزرگانی از جاز، بوکس، و بسکتبال، با ارجاعاتی به تاریخ مخفیانه و سیاست زندگی خیابانی است-بنابراین وقتی از باسکیات در مورد موضوع او پرسیده شد، پاسخ داد: «سلطنت، قهرمانی و خیابان». در سال 1983 همکاری با مشهورترین ستاره های هنر، اندی وارهول را آغاز کرد و در سال 1985 روی جلد مجله نیویورک تایمز قرار گرفت. وقتی باسکیا در 27 سالگی درگذشت، به یکی از موفق ترین هنرمندان زمان خود تبدیل شده بود.
این کتاب بینش بی‌سابقه‌ای از هنر باسکیا را با بازتولیدهای بکر از مهم‌ترین نقاشی‌ها، طراحی‌ها و طرح‌های دفترچه یادداشت او می‌دهد. در قالب بزرگ، این کتاب نزدیکی واضح به علائم پیچیده و کلمات خط‌نوشته باسکیا ارائه می‌کند که با مقدمه‌ای برای هنرمند توسط ویراستار هانس ورنر هولزوارث، و همچنین مقاله‌ای درباره مضامین و توسعه هنری او از موزه‌دار و مورخ هنر، النور، روشن‌تر شده است. نایرن. فصل به سال با مصور غنی، زندگی هنرمند را دنبال می‌کند و از اظهارات خود و بررسی‌های معاصر او نقل‌قول می‌کند تا هم پس‌زمینه شخصی و هم زمینه تاریخی را ارائه دهد.
