این کتاب پروست‌های متخصص و دانشمندان بین‌رشته‌ای مشهور را در یک بازنگری اساسی در رابطه رمان‌نویس با هنر گرد هم می‌آورد. فراتر از پرسش کلاسیک مدل‌هایی که پروست برای هنرمندان داستانی‌اش استفاده می‌کند، مقالاتی که در اینجا گردآوری شده‌اند، چگونگی آموختن و ادغام او از آثار خالقانی مانند واگنر یا کارپاچیو را به شیوه‌های بسیار شخصی بررسی می‌کنند. این جلد وسعت درگیری پروست را با اشکال هنری متنوع از دوره های مختلف نشان می دهد: از هنرهای «ابتدای» تا ضبط صدا، از مجسمه سازی قرون وسطایی تا شیشه گری آرت نو، و از عکاسی پرتره تا هنر خصوصی دودلینگ. فصل‌ها موضوعات ادراک و جزئیات را در بررسی نحوه مواجهه و واکنش پروست به آثار هنری مورد توجه قرار می‌دهند، و به روش‌هایی توجه می‌کنند که هنر رابطه پیچیده او را با هویت، تمایلات جنسی، طنز و هنر نویسندگی شکل می‌دهد.